Η δασκάλα, αρκετά όψιμη και συντηρητική, που είναι της άποψης να μένουν αναλλοίωτα τα βαφτιστικά ονόματα, κάποια στιγμή ρωτά τα ονόματα των παιδιών. - Πώς σε λένε εσένα; ρωτά ένα από τα παιδιά της τάξης.
- Μάικλ κυρία απαντά ο μικρός.
Η δασκάλα ταράζεται και δίνοντας ένα χαστούκι στο παιδί και φωνάζει...
- Μάικλ??? Ο παπάς σε βάφτισε ΜΙΧΑΗΛ τ’ ακούς;
Το παιδί στραβοκαταπίνει ενώ η δασκάλα ρωτάει ένα άλλο αγόρι.
- Εσύ πώς λέγεσαι;
- Γαβρίλος κυρία.
Η δασκάλα χτυπά το παιδί και ωρύεται:
- Τι θα πει Γαβρίλος αντίχριστε; Ο παπάς σε βάφτισε ΓΑΒΡΙΗΛ!
Απευθύνεται, λοιπόν, και σ’ ένα τρίτο αγόρι.
- Εσένα πώς σε λένε;
Το παιδί φοβισμένο απαντά.
- Εμένα κυρία με λένε ΠΕΤΡΟΥΗΛ!!!
Ένα πρωί μια μαμά πάει να ξυπνήσει το γιο της.
- Ξύπνα, αγόρι μου. Είναι ώρα να πας σχολείο.
- Γιατί μωρέ μαμά; Δε θέλω να πάω.
- Πες μου δυο λόγους γιατί δε θέλεις να πας.
- Τα παιδιά δε με χωνεύουν και οι δάσκαλοι με μισούν. Να γιατί!
- Αυτός δεν είναι λόγος να μη θες να πας σχολείο. Έλα, σήκω να ετοιμαστείς.
- Πες μου κι εσύ δυο λόγους γιατί πρέπει να πάω στο σχολείο.
- Λοιπόν... Ένας λόγος: Είσαι 52 ετών. Κι ένας δεύτερος; Είσαι ο Διευθυντής!
Ο υπουργός του κυβερνώντος κόμματος κάνει περιοδεία. Επισκέπτεται ένα σχολικό συγκρότημα και ακούει τα παράπονα των δασκάλων και των μαθητών:
- Κύριε υπουργέ, δεν έχουμε πετρέλαιο για θέρμανση κι έρχεται βαρύς χειμώνας …
- Κύριε υπουργέ, δεν μας χωράνε οι αίθουσες, τα μισά θρανία είναι χαλασμένα, τα περισσότερα τζάμια είναι σπασμένα … Αφού ακούει διάφορα τέτοια … τους λέει:
- Μην ανησυχείτε όλα θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.
Μπαίνει στην μερσεντές και πηγαίνει στον επόμενο σταθμό των επισκέψεών του, στις τοπικές φυλακές. Ακούει και εκεί πολλά παράπονα.
- Κύριε υπουργέ, θέλουμε καλύτερο φαγητό, περισσότερα κλινοσκεπάσματα, πιο πολύ προσωπικό γιατί δεν επαρκούμε…
- Θα γίνουν όλα όσα ζητάτε, μην ανησυχείτε.
Μπαίνει στην Μερσεντές και καθώς φεύγουν αρχίζει να δίνει οδηγίες στον γραμματέα του.
- Λοιπόν, Κωστάκη, στο σχολείο στείλε ένα συνεργείο να μπαλώσει μερικές τρύπες, και να βάλει μερικά τζάμια, αλλά τίποτε άλλο…!!! Μετά στείλε ένα συνεργείο στις φυλακές να φτιάξει: πισίνα, χαμάμ, τζακούζι, σάουνα, αίθουσα για διασκέδαση με 50άρα τηλεόραση, φλίπερ…
Μένει κάγκελο ο γραμματέας.
- Μα κύριε υπουργέ, τί είναι αυτά που λέτε;
Και απαντά ο υπουργός:
- Κοίτα Κωστάκη, σχολείο πήγαμε και δεν θα ξαναπάμε. Στη φυλακή όμως δεν ξέρεις πότε θα μπούμε… Κατάλαβες;
Σε ένα σχολείο πλουσίων ο δάσκαλος είχε βάλει μία έκθεση με θέμα "Η φτωχή οικογένεια". Η μικρή Αννούλα είχε γράψει στον πρόλογο: "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια φτωχή οικογένεια. Ήταν πολύ φτωχή. Και ο μπαμπάς και η μαμά και τα παιδιά και οι υπηρέτριες και ο μπάτλερ και ο κηπουρός και ο σοφέρ και οι καθαρίστριες και η νταντά, όλοι τους μέσα στη βίλα ήταν πολύ φτωχοί..."
Στο σχολείο:
- Για πες μας Τοτέ, γιατί ο Ρομπέν των Δασών έκλεβε τους πλούσιους;
- Γιατί οι φτωχοί δεν είχαν τίποτα να τους κλέψει.
Δυο πιτσιρίκια πάνε μαζί στο σχολείο και στο δρόμο βλέπουν μια ταμπέλα που γράφει: "Σχολείο, κόψτε ταχύτητα". Τότε γυρίζει το ένα στο άλλο και λέει:
- Μα καλά, χαζοί είναι; Τι νομίζουν, ότι πηγαίνουμε τρέχοντας; Άλλη όρεξη δεν είχαμε!
Ο μπαμπάς του Γιάννη παίρνει ένα σημείωμα από τη δασκάλα του που γράφει: "Πρέπει να σας πληροφορήσω ότι ο γιος σας μιλάει πολύ". Την επόμενη μέρα ο πατέρας στέλνει κι εκείνος ένα σημείωμα στη δασκάλα που γράφει: "Που να γνωρίσετε και τη μάνα του"...
Ο Παναγιωτάκης γυρνάει από το σχολείο με μαυρισμένο μάτι. Η μητέρα του μόλις τον βλέπει παθαίνει σοκ και του λέει:
- Παιδί μου τι έπαθες; Πάλι έμπλεξες σε καβγά;
- Πάλι.
- Καλά, δεν σου 'χω πει όταν νευριάζεις να μετράς μέχρι το δέκα για να σου φεύγει ο θυμός;
- Αυτό έκανα.
- Και τότε πώς έγινε αυτό;
- Η μαμά του Μπάμπη του είχε πει να μετράει μέχρι το πέντε κι έτσι με χτύπησε πρώτος.
- Μπαμπά, μπαμπά, μπορείς να γράψεις στο σκοτάδι;
- Ε, ναι, νομίζω ότι μπορώ.
- Ωραία, κλείνω τα φώτα και φέρνω τον έλεγχο να τον υπογράψεις...
Ο νεαρός Αλέξης γυρίζει νωρίς από το λύκειο. Η μητέρα του τον ρωτάει παραξενεμένη:
-Γιατί γύρισες νωρίς, Αλέξη μου;
-Γιατί με απέβαλαν.
-Σε απέβαλαν; Για ποιο λόγο;
-Γιατί κάπνιζε ο διπλανός μου.
-Καλά αφού κάπνιζε ο διπλανός σου γιατί απέβαλαν εσένα;
-Γιατί μαρτύρησε ότι εγώ του έβαλα φωτιά...
Λίγο πριν τελειώσει το σχολείο όλη η τάξη έχει βγει φωτογραφία και η δασκάλα προσπαθεί να πείσει τα παιδάκια να αγοράσουν την ομαδική φωτογραφία:
- Σκεφτείτε πόσο ωραίο θα είναι όταν θα έχετε μεγαλώσει και βλέπετε τη φωτογραφία να λέτε: Αυτή είναι η Ελένη, τώρα είναι γιατρός. Αυτός είναι ο Μιχάλης, είναι δικηγόρος. Πετάγεται ο Τοτός:
- Και αυτή είναι η συγχωρεμένη η δασκάλα μας …
Σε ένα σχολείο με πλουσιόπαιδα βάζει η δασκάλα άσκηση για τη χρήση του επιρρήματος "προφανώς" στις προτάσεις.
Ξεκινάει η Ζέτα, κόρη βιομήχανου:
- Προχθές στη δεξίωση, δοκίμασα τα ορεκτικά και ήταν πολύ αλμυρά. Προφανώς το χαβιάρι δεν ήταν καλής ποιότητας.
- Μπράβο Ζέτα, λέει η δασκάλα και δίνει το λόγο στον Αρθούρο.
- Το Σάββατο κατεβήκαμε στο γκαράζ και είδα μόνο τη Bugatti και τη Bentley. Προφανώς ο μπαμπάς είχε πάει βόλτα με τη Rolls Royce.
Σειρά της Έλενας:
- Το καλοκαίρι πήγαμε κρουαζιέρα με τη μεγάλη μας θαλαμηγό. Προφανώς το μικρότερο σκάφος έμεινε στην ιδιωτική μαρίνα μας.
- Μπράβο Ελενίτσα, λέει η δασκάλα και αναγκαστικά δίνει το λόγο και στον Τοτό:
- Το καλοκαίρι που ήμουν στο χωριό, είδα τη γιαγιά να αρπάζει τη Financial Times του μπαμπά από το τραπέζι και να τρέχει προς το βουνό. Προφανώς την είχε πιάσει κόψιμο.
Ένας αιώνιος φοιτητής στέλνει γράμμα στους γονείς του στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Προς το τέλος το γράμμα γράφει: "Μαμά, μπαμπά, ήθελα να σας γράψω και τους βαθμούς μου από τις εξετάσεις, αλλά το σκέφτηκα αργά και δεν έχει άλλο χώρο στο χαρτί.
Τι κάνουν τα κόμματα
Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε, μ' ένα μουλάρι, σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.
Στο δρόμο που πήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
«Δεν μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».
«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.
«Α, το γαϊδούρι...» σχολίασε ο επιθεωρητής.
Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στον δάσκαλο την στιχομυθία.
«Το και το δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά τον δάσκαλο για το ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.
«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.
"Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά", λέει ο επιθεωρητής.
Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή, τον Σήφη, στον πίνακα και του είπε να γράψει την φράση:
"Ο επιθεωρητής είπε, (κόμμα) ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία).
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος:
"Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;".
"Ο δάσκαλος", ψέλλισε ο μαθητής.
"Και ποιος το είπε;".
"Ο επιθεωρητής, κύριε".
"Ωραία", είπε ο δάσκαλος; "σβήσε τώρα το κόμμα και βαλ' το αλλιώς".
Ο επιθεωρητής, (κόμμα) είπε ο δάσκαλος, (κόμμα) είναι γαϊδούρι".
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος:
"Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;".
"Ο επιθεωρητής", απαντά δειλά ο μαθητής.
"Και ποιος το είπε;". "Ο δάσκαλος", απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:
"Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα. Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή αι πότε τον δάσκαλο".
